Adolin Kholin jest starszym synem Arcyksięcia Dalinara i jego żony Evi Kholin. Jest starszym bratem Renarina Kholina i spadkobiercą swojego ojca. Poprzez swojego ojca jest siostrzeńcem zmarłego króla Gavilara i jego ówczesnej żony i królowej Navani. Jest także kuzynem obecnej królowej Alethkaru Jasnah Kholin i byłego króla Elhokara.
Adolin jest pełnym Odpryskowcem (to znaczy, że posiada i Pancerz i Ostrze) i odziedziczył swój Pancerz odprysku po swojej matce; zdobył Ostrze Odprysku w pojedynku z Tinalarem. Maluje swoje Odpryski na niebiesko. Podobnie jak jego ojciec, niewielu mężczyzn, którym dane było być wybranym na jeźdźca przez konia Ryshadyjskiego. Jego wierzchowiec - Pewnokrwisty - jest opisany jako całkowicie biały. Gdy Dalinar zrzeka się swego tytułu, mianuje nowym Arcyksięciem Adolina.
Wygląd[]
Adolin ma jasnoniebieskie oczy i kruczoczarne włosy przetykane blond pasmami. Blond we włosach pochodził od jego matki. Widać przez to, że Adolin nie jest czystej krwi Alethyjczykiem, ponieważ oni z natury mają włosy czarnego koloru. Oznacza to, że jego matka nie była z pochodzenia Alethyjką. Urodziła się w Rirze. Obca krew w ciele skutkuje zazwyczaj drobnymi akcentami kolorystycznymi na ciele (jak np. w przypadku Adolina kosmyki blond włosów). Jego włosy są często opisywane jako „stylowy bałagan” lub określane "modnie zmierzwioną fryzurą". Jest niezwykle przystojny i posiada zniewalający uśmiech.
Osobowość[]
Adolin jest człowiekiem raczej prostym i bezpośrednim. Nie jest błyskotliwy, ale zdaje sobie sprawę ze swoich wad. Jest bardzo gwałtowny i pobudliwy, ale nie jest lekkomyślny. Dopóki nie spotkał Shallan, Adolin był niestały w uczuciach, często wdawał się we flirty. Młoda Vedenka okazała się tak intrygująca, że Adolin całkowicie stracił dla niej głowę i przestał interesować się innymi kobietami.
Adolin - jak sam wspomina - z radością spędziłby całe życie na pojedynkach, wylegiwaniu się i zabieganiu o względy ładnej dziewczyny. Ostatnio jednak wydaje się, że życie nie pozwala mu cieszyć się prostymi przyjemnościami.
Jest troskliwym człowiekiem, który kocha swojego brata i żywi głęboki szacunek do swojego ojca. Jest gotów robić to, co jest słuszne, nawet mimo negatywnej opini innych. Mimo że na pierwszy rzut oka wydaje się niezbyt przyjazny i dość trudno dostępny, w głębi serca jest miły i zależy mu na podtrzymaniu dobrych relacji. Jest jednak bardzo honorowy, jak jego ojciec, nie jest zepsuty, choć trochę rozpieszczony. Ma dobre serce, potrafi być całkowicie bezinteresowny (np. uratował nic nie znaczącą markietankę przed żołnierzami Sadeasa). Jest także osobą pracowitą, która dąży do perfekcji i nie daje sobie prawa do popełniania błędów. Ma tendencję do posiadania wielu znajomych ale z większością nie jest i nawet nie stara się być blisko
Według powszechnej opinii Adolin jest wspaniałym człowiekiem i potrafi kłamać mniej więcej jak noworodek.
Charakter[]
Adolin uważa, że pojedynki są bardzo ekscytujące. Dotyk Ostrza Odprysku w jego dłoni zawsze pobudza go do działania i motywuje. Uwielbia uczucie stawienia czoła komuś przebiegłemu, utalentowanemu i ostrożnemu. Człowiek przeciwko człowiekowi, siła przeciwko sile, umysł przeciwko umysłowi.
Wiele z wczesnego poczucia moralności Adolina zostało zaszczepione w nim przez jego matkę.
Adolin dorastał, czując się dość bezpiecznie, jeśli chodzi o jego miejsce w społeczeństwie. Kocha modę. Powtarza że ubrania wiele mówią o osobie, która je nosi. Adolin czasem potrafi być poważny ale gdy sytuacja tego nie wymaga zazwyczaj się rozluźnia i swoim optymizmem zaraża otaczających go ludzi. Jest naprawdę zdolny we współczesnym społeczeństwie Alethi, gdzie sposób poruszania się między ludźmi jest nawet ważniejszy niż siła mięśni.
Jako swoje powołanie wybrał pojedynkowanie się i jest w tym konsekwentny. Zawsze stara się dojść do perfekcji i jak największej biegłości w walce. Adolin jest jednym z najlepszych wojowników Alethkaru, ma tytuł Mistrza Pojedynków. Znakomicie czuje swój Pancerz i świetnie walczy Ostrzem Odprysku, specjalizując się głównie w Postawie Wiatru. Kaladin stwierdził, że wyrównany pojedynek to taki, w którym Adolin walczy z dwoma przeciwnikami. Adolin ma też sprawny umysł, jednak o dość wąskiej, typowo militarnej specjalizacji. Sprawnie dowodzi, łatwo odczytuje posunięcia wroga na polu bitwy, potrafi szybko przeprowadzić zaskakujące manewry. Jego postawa na polu bitwy zawsze porywa żołnierzy do walki, zwiększa morale.
Historia[]
Kiedy Adolin się urodził, jego ojciec nadał mu imię pochodzące od glifów: „Adoda” – światło i „Lin” – urodzony dla. (Stąd w angielskiej wersji tytuł rozdziału „Born Unto Light” - Urodzony Do Światła). Jak wspomina Dalinar: To dobre imię, z tradycją i nie pozbawione znacznenia.
Kiedy Adolin był jeszcze małym dzieckiem, zadeklarował, że zdobędzie własne Ostrze Odprysku, tak jak zrobił to jego ojciec.
Zapachy koni przypominają Adolinowi jego młodość. Pot, obornik i siano. Spędził wiele z dni, zanim stał się w pełni mężczyzną, na kampaniach z ojcem podczas granicznych potyczek z Jah Keved. Adolin bał się wtedy koni, chociaż nigdy by się do tego nie przyznał.
Kiedy Adolin miał prawie trzynaście lat, był pełen energii - jak zawsze - według jego ojca. Był też tak szczery i tak zainteresowany, że trudno było uznać go za irytującego. Dalinar pozwalał mu brać udział w naradach wojennych z pomniejszymi oficerami.
Dalinar[]
Adolin bardzo ceni, szanuje i podziwia ojca, który jest dla niego autorytetem w większości spraw. Martwi się, gdy wydaje się że Dalinar oszalał, a gdy okazuje się że tak nie jest, pomaga ojcu z jeszcze większym zapałem. Jest gotów nawet poświęcić życie za ojca. Dalinar z kolei wysoko ceni umiejętności syna i bardzo mu ufa w wielu sytuacjach.
Renarin[]
Dwaj bracia Kholin są jak ogień i woda. Wojowniczy, impulsywny Adolin i nieśmiały, ceniący raczej naukę Renarin mimo różnic znakomicie się uzupełniają. Obaj bracia bardzo się kochają i wspierają w trudnych sytuacjach.
Shallan Davar[]
Adolin jest zakochany w młodej Vedence. Shallan zrobiła na nim wrażenie od pierwszego wejrzenia, a potem utrzymała jego uwagę swoją naturalnością. Shallan bardzo lubi księcia, ceni go za jego życzliwość i dobre serce, choć czasami razi ją jego opiekuńczość.
Kaladin[]
Początkowo stosunki między Adolinem i Kaladinem nie układają się najlepiej – obaj nie ufają sobie i działają sobie na nerwy. Z biegiem czasu Adolin zaczyna jednak doceniać kompetencję Kaladina, a Kaladin przekonuje się o szczerości uczuć księcia. Po pamiętnym pojedynku Adolina z czterem Odpryskowymi, gdy Kaladin zostaje uwięziony, Adolin solidaryzuje się z nim. Od tego czasu zostają przyjaciółmi.
Torol Sadeas[]
Arcyksiążę Sadeas jest największym przeciwnikiem Dalinara, a zatem i Adolina. Adolin nienawidzi Sadeasa za zdradę, jakiej się dopuścił wobec ojca i armii. Często traci nad sobą panowanie, gdy rozmawia z arcyksięciem. Gdy w ostatniej rozmowie Sadeas wyraźnie prowokuje Adolina, ten go zabija.
Biografia[]
Droga Królów[]
Podczas trwającej już sześć lat wojny z Parshendimi na Strzaskanych Równinach Adolin początkowo wierzy, że prorocze wizje jego ojca są złudzeniami i oznaką szaleństwa. Martwi się pogłoskami w obozach wojennych, że jego ojciec staje się tchórzem i że na starość osłabł. Był obecny na polowaniu na Przepastną Bestię, kiedy król Elhokar spadł z siodła z powodu uszkodzonego popręgu i i był świadkiem jak jego ojciec - Czarny Cierń - uratował Elhokara przed nieuchronnym zmiażdżeniem przez szczypce Wielkoskorupa zasłaniając go własnym ciałem i łapiąc szczypce w locie. Potem pomógł zabić bestię.
Dalinar żąda, żeby Adolin wraz z innymi oficerami w swojej kompanii przestrzegał Alethyjskiego Wojennego Kodeksu ustanowionego przez Słonecznego - legendarnego władcę Alethkaru sprzed wieków. Adolina irytują się ograniczenia narzucane przez Kodeks ale jest posłuszny ojcu. Jednym z najbardziej niewygodnych elementów Kodeksu jest punkt, który wymaga aby podczas wojny możliwie ograniczać pojedynki żeby zminimalizować ryzyko, że któryś z ważniejszych oficerów zostanie ranny co uniemożliwi u dalszy udział w walce. A jako że jego powołaniem są pojedynki, to ograniczenie jest dla Adolina wielkim utrudnieniem w dążeniu do wypełnienia swojego Powołania jakim jest pojedynkowanie się właśnie. Uniemożliwia mu to także zdobycie tytułu Mistrza Pojedynków ponieważ by tego dokonać musiałby wyzywać ważnych oficerów na co Dalinar się nie zgadza.
W końcu Adolin konfrontuje się z ojcem i mówi mu prosto w oczy, że podążanie za jego wizjami osłabia ich Ród i stwierdza że należałoby rozważyć możliwość słabości umysłowej ojca. Jego argumenty ostatecznie doprowadziły Dalinara do zwątpienia w siebie i zdecydowania o abdykacji ze stanowiska Arcyksięcia. Kiedy jednak Adolin odkrywa do czego doprowadził jego wybuch, szybko zaczyna tego żałować i próbuje odwieść ojca od tej decyzji. Kiedy w końcu okazuje się, że wizje Dalinara rzeczywiście pochodzą od Wszechmocnego, Adolin przeprasza za to, że mu nie ufał. Podobnie (mimo początkowej niechęci), pod koniec Drogi Królów Adolin zdaje sobie sprawę z wagi i wartości przestrzegania Kodeksu. Uświadamia sobie to, gdy po nocy spędzonej z przyjaciółmi zauważa różnice w nastawieniu oficerów jego ojca i pozostałych z armii Alethich.
Innym godnym uwagi znakiem charakterystycznym Adolina jest jego olbrzymia niechęć do Arcyksięcia Torola Sadeasa. Pomimo ciągłych zapewnień ojca, że Sadeas jest godny zaufania (co potwierdzają jego wizje), Adolin nadal nim gardzi. Kiedy Sadeas potwierdza niewinność Dalinara w sprawie zamachu na króla Elhokara, Adolin jest zszokowany. Niemniej jednak jego nieufność wobec Sadeasa nie została złagodzona przez to zdarzenie. Gdy w końcu dochodzi do zdrady Sadeasa na polu bitwy pod Wieżą, z której ledwie udaje się uciec garstce ocalałych Adolin mówi ojcu: A nie mówiłem?
Słowa Światłości[]
Zapoczątkowana przez nieco pozbawianą szacunku do Adolina wymianę zdań między nim a Kaladinem niechęć Adolina do tego drugiego rośnie. Podczas pierwszego zamachu Szetha na życie Wielkiego Księcia Dalinara, Adolin widzi, jak Kaladin zostaje cięty Ostrzem Odprysku i nabiera podejrzeń, gdy Kaladin przeżywa zarówno ranę, jak i wypadnięcie przez okno. Jednak Kaladin później opowiada Adolinowi, że widział również, że Szeth w jakiś sposób wyzdrowiał, kiedy on i Szeth upadli razem.
Adolin poświęcił się obronie swojego ojca i pomaganiu mu przekonać innych skłóconych Wysokich Książąt o prawdziwym zagrożeniu na Strzaskanych Równinach. Zyskał tak bardzo potrzebną głębię dzięki swoim szlachetnym i śmiercionośnym bitwom Shardblade - i rosnącej miłości do Shallan - jak również niechętnemu szacunekowi i przyjaźni dla Kaladina.
Pod koniec powieści związek między Kaladinem i Adolinem wydaje się być rodzącą się przyjaźnią.
W ostatecznej bitwie na Strzaskanych Równinach ginie koń Adolin Ryshadium, Sureblood.
Później, podczas eksploracji Urithiru, Sadeas prowokuje Adolina do walki, a Adolin zabija Sadeasa, dźgając go sztyletem w oko. * Następnie Adolin ukrywa swój udział, wyrzucając Shardblade Sadeasa przez okno i opuszcza miejsce morderstwa .[18]